ویَن پایتخت کشور اتریش و یکی از استان‌های نه‌گانه کشور اتریش محسوب می‌شود. این شهر بزرگترین شهر اتریش و نهمین شهر بزرگ در اتحادیه اروپا است. تا قبل از شروع قرن بیستم میلادی، وین بزرگترین شهر آلمانی زبان اروپا بود. پیش از شروع جنگ جهانی اول این شهر دو میلیون نفر جمعیت داشت.این شهر در قرن ۵ پیش از میلاد مسیح بنا و به تدریج به پایتخت اتریش تبدیل شده‌است.
وین در شمال شرقی کشور اتریش و در نزدیکی رود دانوب قرار دارد.
این شهر ۴۱۵ کیلومتر مربع مساحت دارد و هم اکنون جمعیت آن به ۱٬۷۰۰٬۰۰۰ نفر می‌رسد که از این جمعیت، در حدود ۷۰٬۰۰۰ نفر ایرانی می‌باشند.وین در همه روزهای سال پذیرای عده زیادی از جهانگردان است و در سال حدود ۷ میلیون توریست از آن بازدید می‌کنند.
قصر شونبرون نیز از دیدنی‌ترین جاهای وین است که در دوره باروک و حدود سال ۱۷۰۰ میلادی بنا شده‌است و در آن سالنی قرار دارد که به سالن ایرانی مشهور بوده و معماری آن نیز به سبک معماری ایرانی است. در زبان آلمانی شون به معنای زیبا و برون به معنای چشمه است. همچنین شونبرون دارای یک گلخانه بسیار بزرگ و مجهز بوده که در نوع خود بی‌نظیر است و تنوع گیاهانی که در آن کاشته‌اند تا آنجاست که تا صد سال پیش در آن درخت انار می‌کاشتند. صدها گونه رز در فضای باز این قصر کاشته شده که به صورت فصلی دوباره کاشته می‌شوند.
هافبورگ قصر سلطنتی اتریش است و طی بیش از ششصد سال محل زندگی پادشاهان اتریش از اولینشان رودولف اول در سال ۱۲۷۳ تا آخرینشان کارل اول در سال ۱۹۱۸ بوده است.
موزه آلبرتینا که زمانی مهمانسرای سلطنتی بود اکنون یکی از معروف‌ترین موزه‌های وین است که در آن آثار رافائل، رامبراند، داوینچی، مایکل آنجلو، سزان، پیکاسو و البته گوستاو کلیمت و اگون شیله نگه داری می‌شود.
قصر بلویدیر شامل موزه‌ها و گالری‌های مختلفی است و آثار مهمی از گوستاو کلیمت و اگون شیله در آن نگهداری می‌شود.
از دیگر نقاط دیدنی وین می‌توان باغ وحش، قصر گلوریت، موزه تکنیک و موزه دکتر لئوپلد را نام برد.
لیبه آگوستین شخصی اهل وین بود که در زمان شیوع بیماری واگیر طاعون مردم را سرگرم می کرد. یک شب هنگامی که مست بود او را در حالی که بی هوش بود در خیابان پیدا کردند و به گمان این که مرده است او را به بیرون از حصارهای شهر به یک گور دسته جمعی در میان دیگر قربانیان طاعون انداختند. هنگامی که بیدار شد، آن قدر نیانبان ( نوعی آلت موسیقی) خود را نواخت تا از گور بیرون کشیده شد. تا به امروز " لیبه آگوستین" مظهر یک شخص اهل وین و خونسردی است.
موسیقی در وین
وین پایتخت جهانی موسیقی است و در تمام جهان شهر و زادگاه بسیاری از آهنگسازان و بزرگان موسیقی شناخته می‌شود. دانشگاه موسیقی و هنرهای نمایشی وین که یک دانشگاه دولتی است، بزرگترین و معتبرترین دانشگاه موسیقی و هنرهای نمایشی وین است. همچنین مدرسه‌ها، هنرستان‌ها و کنسرواتوارهای خصوصی موسیقی فراوان دیگری نیز به آموزش علاقه‌مندان و هنرجویان موسیقی در وین می‌پردازند.
در وین ۳۵ خانه وجود دارد که بتهوون چندی در آنها زندگی کرده‌است. معروف‌ترین ارکستر دنیا، ارکستر فلارمونیک وین است که چندین نسل در آن می‌نوازند. به طوری که گاه پدر، پسر و نوه در یک شب با این ارکستر اجرا دارند و علاقه به موسیقی به صورت سینه به سینه از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود. با این ارکسترها چند موسیقیدان و نوازنده ایرانی نیز همکاری دارند.
جوزپه فورچونینو فرانچسکو وردی یک آهنگساز اپرای ایتالیایی بود.
وردی در باستو در یک خانواده روستایی متوسط متولد شد و به کمک یک پشتیبان محلی تحصیل موسیقی را آغاز کرد. وردی بعد از دوران بلینی دونیتزتی و روسینی که آثارشان تاثیر به سزایی بر وی گذاشت بر صحنه ی اپرای ایتالیا چیره شد و به یکی از آهنگسازان برجسته اپرا در تاریخ تبدیل شد.
وردی در یکی از اجراهای اپراهای اولیه اش به اظهار همنوایی با جنبش ریزورجیمنتو پرداخت که خواستار وحدت ایتالیا بود. او مدت کوتاهی به عنوان یک سیاستمدار برگزیده شد.
آرامگاه مرکزی (وینر زنترالفریدهف) شهر وین یکی از بزرگترین آرامگاه های جهان است و بیشترین جمعیت دفن شدگان در تمام اروپا را دارا است و مشهورترین آرامگاه وین در میان حدود پنجاه آرامگاه دیگر است.
برخلاف آرامگاه های دیگر، آرامگاه وین، آرامگاهی نیست که با گذر زمان گسترده شده باشد. تصمیم تاسیس آرامگاه بزرگ جدید وین در سال 1863 زمانی اتخاذ شد که به دلیل صنعتی شدن، سرانجام رشد جمعیت به اندازه ای می شد که آرامگاه های همگانی ناکافی به نظر می رسید. فرماندهان شهر انتظار داشتند که تا پایان قرن بیستم جمعیت شهر وین، پایتخت اتریشی-مجارستانی حکومت به چهار میلیون نفر برسد، البته هیچ کس سقوط حکومت در سال 1918 را پیش بینی نمی کرد.
لودویک ون بتهوون
یوهان برامس
ولفگانگ آمادئوس موتزات
فرانتز شوبرت
یوهان نستروی
یوهان اشتراوس
آرنولد شونبرگ
فالکو (هانس هولتزل)
در این آرامگاه به خاک سپرده شده اند.
البته بعضی از این افراد قبل از این که زنترالفریدهوف ساخته شود مرده بودند که این افراد بعدا به این آرامگاه منقل شدند. این افراد به منظور ساخته شدن" اهرنگربر" برای تشویق مردم به بازدید از این آرامگاه به این مکان منتقل شدند، گر چه فاصله این آرامگاه تا مرکز شهر زیاد است.
افراد مشهور بی شماری در زتنترافریدهوف به خاک سپرده شده اند اما به هر در دلیل در میان گروه های اصلی "اهرنگربر" دفن نشده اند.
افرادی نظیر:
آنتونیو سالیری ( رقیب موتزارت در فیلم آمادئوس)
لودویک بولتزمن
مرسدس یلینک ( بانویی که نامش را بر خودروی مرسدس بنز نهاد)
ساختمان سسشن نمایشگاهی است که در سال 1897 توسط یوزف ماریا اولبریخ به عنوان جلوه معماری برای نمایش آثار سبک سسشن وین ساخته شده است و در وین اتریش واقع شده است. سسشن به کناره گیری گروهی از هنرمندان تحول گرا از بنیاد پرقدمت هنرهای زیبا گفته می شود.
ساختمان، بتهوون فریتز اثر گوستاو کلیمت یکی از سرشناس تریت آثار سبک سسشن ( شاخه ای از هنر مدرن که جاگنستیل نامیده می شود) را برجسته کرده است . تامین هزینه ساختمان به عهده کارل ویتگنستین پدر لودویگ ویتگنستین است.
شعار جنبش سسشنیست بر بالای ورودی نمایشگاه نوشته شده است: "در هر عصری (نوعی) هنر وجود دارد و در هر هنری آزادی." در زیر این نوشته پیکره های سه زن زشت رو نشانگر نقاشی و مجسمه سازی و هنر وجود دارند.
این ساعت (در1914-1911) توسط نقاش و مجسمه سازی به نام فرانتز ون متش به سبک هنر نو ساخته شد. این ساعت مانند پلی بین دو قسمت ساختمان شرکت بیمه آنکر است. در طول 12 ساعت 12 شخصیت تاریخی یا چند شخصیت تاریخی در طول پل حرکت می کنند. هر روز ظهر همه ی شخصیت ها به همراه موسیقی مربوط به زمان خود در طول پل حرکت می کنند.
آب نمای ازدواج که یوزفبرنن هم نامیده می شود، اثری هنری با سبک باروک است که ازدواج یوزف با ماری را در زیر سایبانی از برنز و چهار ستون کرتینی (ستون هایی با سبک معماری یونانی و رومی) نشان می دهد.
سیما نعمتى