نه به ابر نه به آب نه به این آبی آرام بلند…من مناجات درختان را هنگام سحر…نفس پاک شقایق را دامن کوه…رقص عطر گل یخ را با باد …همه را می بینم می‌شنوم …. بتو می‌‌اندیشم
اول از همه عذر خواهی از همهٔ شما همرهان که نتونستم بعد از ۲ هفته ای که قول داده بودم به مطالب سایت سری بزنم ( علتش یک تور دیگه درست بعد از همون تور اول بود که کوچکترین فرصتی رو بهم نداد به هر حال صمیمانه پوزش می‌طلبم…)
و اما این ۲ سفر به اروپا!
جایتان خالی شهرهای همیشه زیبای رم -فلورانس-بارسلون-پاریس را بازدید کردیم به همراه عزیزانی دیگر و خانواده مهربان مانند شما نیک اندیشان
خاطرات خلق شده بسیار و لحظات تا دلتان بخواهد ماندگار… که اگر لطف دوستان شامل حالمون بشه و همونطور که قول دادند سفرنامه ها رو منعکس کنند اجر کار دوچندان خواهد شد
قسمت شد به لطف همسفران با صفا و اهل دل گشت‌های شبانه رو تجربه کنیم در هر شهری… که انصافا چه زیبا و خاطره انگیز بود!
باور کنید همه در این سفر ذوق و هنری داشتند که در طی این ۲ هفته هر کدام حس تور رو حالا و هوایی می بخشیدند، یکی از این عزیزان منصور نوری عزیز است که طبع شاعرانه بسیار لطیفی هم داشت و در طی سفر دلها را جلایی بخشید و همانطور که قول داده بود شعری هم در باب این سفر تقدیم همسفران عزیز کرده
براستی درود بر ذوق و هنر تو ( امیدوارم دیگر همسفران عزیز هم هر کدام تاثیرشان را بر این سایت بگذارند( چه با نوشتن سفرنامه، چه شعر و یا انعکاس دیدگاه ) …
در سفر ”
زندگی سر شار از خیر و شر است…………….یک دمی زیر و دمی هم بر سر است
لیک باید گاه خود را وا نهاد ……………………..سر سوی دیدار دنیاها نهاد
گاه باید از همه عادت رهید …………………….در میان موج دریاها پرید
روزی از آن روزهای گرم سال……………………من گذشتم از همه مال و منال
با دو دستم من گرفتم دست یار ……………….دور گشتم از تمام کار و زار
پر گشودیم سوی دنیاهای دور …………………با دو صد دلواپسی سر پر ز شور
کودکان آن میوه های جانمان……………………گفتمش ای جان جان ،اینجا بمان
لیک کل جانمان در گیر شان ……………………دلخوشیها بود در زنجیرشان
همسفر دل ناگران و دل خمود………………….هیچش او را شاد هرگز نی نمود
لیک وقتی ما شدیم همراه جمع……………….آن یکی جمع فروزان دور شمع
شد فراموش آن همه تندی یاد ………………..از سر شیرینی آن جمع شاد
آن یکی جمعی که هر یک گوهری…………….در بر هر یک نمایان سروری
زان میان، جمعی علاج دردمان………………..آن یکی در کار گرم و سردمان
هم یکی با آهن سردش قرین…………………وان دگر با پختن و نوشش عجین
هم تقی زاده که کارش بود حساب……………وان دو یار همسفر با صد کتاب
وان دگر در کار محصولات چوب…………………هم یکی با تست خون و یار خوب
هم تنی چند فارغ از کار آمدی…………………استراحت بعد از عمری بایدی
چونکه سهراب آمد از بخت شدید……………..آن یکی جمع قشنگ آمد پدید
همسفر با هم شدیم سوی ایتال…………….کشور زیبایی و جسم و جمال
بعد از آن راهی به اسپانی شدیم ……………صاحب یک حال روحانی شدیم
بعد چندی سرخوشی هم پر ز شانس………ما پریدیم سوی املاک فرانس
هر دمی از این سفر یک خاطره………………آنکه میدانم که از یادم نره
عاقبت پایان گرفت آن خواب من……………..خالی از غم شد سر پر تاب من
سوی میهن آمدیم ما زود زود ………………..زودتر از آنچه در اول نمود
دور گشتیم عاقبت از جمعشان ……………..با امیدی که دوباره بینشان
جمع باشیم و بخندیم شوخ و شاد…………..ای خدا این آرزو در کار باد
تقدیم به همه همسفران خوبمان
منصور و پروانه
لحظاتی همیشه به یاد ماندنی …مثل شب بارونی گل واژه ها در رم…
یا اون شب با صفای فواره‌ها در بارسلون…
و یا شب روح نواز پاریس با اون صفای میدون نقاش هاش…براستی همه و همه در قلب و روح تک تک همسفران تأثیری شگرف داشت…
چند عکسی از خانواده‌های عزیزم در این سفر تقدیمتان میکنم امید اینکه لذت ببرید
جاودانه باشید
امید عزیز از هنرمندان ( نوازنده سنتور ) که با نواختن آهنگهای به یاد ماندنی …گل سنگم…گل گلدون من…براستی حس و حالی خاص به سفرمان بخشید
شما بگید کدام زیبا تره! برج ایفل یا خانواده صمیمی من!؟
ای جان!…
این هم سارینا کوچولو عشق عمو سهرابش تو این سفر !!! این عزیز دلم در این سفر همیشه لبش خندون بود مثل گل و کوچکترین اذیتی در طول سفر نداشت!… یه اخلاق خوبی هم که داشت روزی یه بوس آبدار به عمو سهرابش میداد